Back to Basic

Hallo België. Al verlost van de sneeuw?
Hier is het nog steeds een mooie 30°C dus ik zou niet te jaloers worden… ;-)
Maar waar was ik gebleven met mijn verhalen, want het is al weer een tijdje geleden dat ik nog iets op mijn blog plaatste…

Op school gaat alles zijn gewone gangetje. De kinderen zijn al lang gewoon aan mij en ik hoor iedere ochtend en namiddag meermaals: “Dag juffie!”
Ik ben nu eenmaal de jongste juf die er rondloopt.
De kinderen werken bij iedere les goed mee. Ze vinden het nog steeds een heuse belevenis als ik les kom geven en ook de leerkrachten hebben al enkele malen verteld dat ze mijn werkvormen zeker ook eens gaat uitproberen. (Quiz, de lln op een rij laten staan met voorbeelden, hen presentaties laten geven, toneeltjes voorbereiden, knutselen met borden, …)
Ook werd ik vorige woensdag door Linda Rozenblad (onze begeleider vanuit de universiteit) beoordeeld. Ik voelde mij net weer in mijn eerste jaar. Een leerkracht die je niet kent die naar jou komt kijken om dan goede en slechte kanten op te sommen. Maar ze was zeer tevreden en vond het een hele goede les. Ik mag dus niet klagen.
Nu geef ik al enkele weken dus iedere maandag, woensdag en vrijdag 2/3 van de dagen les. Het andere uur hebben ze telkens toets dus verbeter ik en houd ik toezicht.
Op dinsdag en donderdag werk ik aan mijn project, maar meestal houd ik mij dan bezig met het opstellen van toulkits voor leerkrachten om met ‘beweeglijke’ kinderen te werken. Ik werk dan voor enkele jongens afspraken uit zodat ze zich beter kunnen concentreren tijdens de les en de andere minder storen. Ook ga ik veel groepjes begeleiden bij de oefeningen. Vaak zie je het dat de kinderen niet kunnen stilzitten omdat ze de oefening niet begrijpen, maar niet bij de juf mogen komen. Dus zet ik er mij bij en probeer ik dan aan een jongen van 14 de staartdeling uit te leggen.
Ik had liever gehad dat ik zelf meer voor de klas mocht staan, maar de directie doet daar een beetje moeilijk in…

Vorig weekend hebben we thuis ook een feestje gehouden om met zen allen nog eens samen naar de foto’s van Brownsberg te kijken. Het was reuze gezellig met Lysette en Reinier (de Surinaamse gidsen) die voor de bende kookten. We zaten allemaal buiten op het terras en het werd zeker nog een gezellige, red-sun-achtige avond.

Dit weekend ben ik samen met Ilse en nog 6 andere Hollanders op Back to Basic trip gegaan. En het was wel letterlijk een Back to Basic trip. Met een leger jeep door de jungle crossen (soms zelf zonder lichten), zelf met plastieken zeilen een kamp opbouwen. In een hangmat slapen onder een muskietennet en verder niets anders dan de blote sterrenhemel. Zwemmen in een rivier waar we ’s avonds kaaimannen gingen spotten. Met de peddelbootjes naar het volgend kamp trekken. Bomen moeten afzagen om plaats te maken. Kampvuurtje stoken. Eigen gevangen vissen opeten en luieren in de hangmat. Een weekend waarvan ik zelf durf zeggen dat het Brownsberg overtrof. Het was gewoon de max!

Zo, nu heb ik jullie weer even op de hoogte gehouden van de Surinaamse belevenissen. En belevenissen zullen er nog zeker volgen! ;-)

Brownsberg

Hallo iedereen!!!

Hopenlijk geraken al die verhalen van het voorbije weekend in dit kleine vakje en wordt het leesplezier niet te saai, maar zoveel beleeft moet ik jullie toch niet onthouden.

Brownsberg: een hoge berg waar we met een stadsbusje tussen smalle kleiachtige wegentjes moesten rijden om op de top te geraken. Een waar avontuur want ik zat aan het raampje, de afrond in te kijken, de chaufeur neemt een plotse draai in een klei weg en hups, het achterste deel waar ik zat schoof de afgrond in .... :O gelukkig kon die chaufeur goed rijden want nog net op tijd geraakte hij weer veilig op de weg! (ik dacht eventjes dat ik er geweest was...)

Wandeling naar Leo waterval: door de jugle (jaja, met brulapen, slingerapen en fel gekleurde kikkers erbij) op de tefas naar de Leo waterval. Daar kleren uitgedaan en in Bikini er recht onder gestaan. En ik moet zeggen: ZWAAAAAR maar super leuk

Eten op Brownsberg: de organisatie had voor ons gekookt en dat was suuuuuper lekker!! Met een ondenkbaar uitzicht over het regenwoud aten wij lekkere nasi met kip! Hier en daar wel een ambetante mug, maar dat kon de sfeer niet bederven.

Terugweg naar beneden: om mijn schrik te overwinnen heb ik mij in de daling naast de chauffeur gezet. Zo kon ik zien wat mij te wachten stond en geen plotse verrassing als ervoor. De daling verliep veel trager, zo traag zelf dat alle anderen in slaap vielen. Ik genoot dus in mijn eentje van het uitzicht tot ik plots doorhad dat ... DE BUSCHAUFFEUR IN SLAAP VIEL!!!!
Ik heb hem rap een stoempje gegeven en ben er maar tegen beginnen te praten om hem wakker te houden.

Stone eiland: daar waar wij verblieven was op ston eiland. Dat is een afgelegen oud dorpje dat huisjes voor groepen organiseert. En wat een zalige plek was dat! We lagen recht aan het stummeer en zoals je op de foto's kan zien, werd dat omringt door bergen. In het muur staan allemaal dode boom stammen en takken. Dit komt omdat bij de plaatsing van de stuwdam en het -meer, ze een heel gebied van het regenwoud hebben doen onderlopen en dus vele bomen er wel nog staan, maar dood zijn. Een heel raar zicht, maar het heeft wel iets.
In het stuwmeer zijn we ook gaan zwemmen en het water was 30°C! Omdat er geen stroming is blijft het water lekker warm van de zon.

Strandfeest: die avond nog (zat) strandfeestje gehouden aan het meer. Muziek uit de boksjes, zelf de rum meegenomen(red sun die de Surinamers om de één of andere reden zeer lachwekkend vinden, hé Bartel), nachtelijk gaan zwemmen en we werden verlicht door de volle maan. Echt een unieke belevenis en rond 3uur lag ik vredig in mijn bedje.

Boottocht in het stuwmeer: de volgende dag hielden we een boottocht in het stummeer in een korjaal met een motor. Die bootman kan wel varen zo tussen al die bomen! Weer voor de zoveelste keer gezwommen (tussen de vissen) en een poging gedaan om goud te vinden. Een poging ...

Stuwdam: rond 14u vertrokken richting het stumdam en zoiets had ik nog nooit gezien. Een gigantische muur die een hele rivier tegen houdt! Het was ook stralend weer en het uitzicht was adembenemend.

Phagwa: 's avonds kwamen we thuis en rond 20u vertrokken we naar een plein om mee phagwa te vieren (hindoestaans nieuwjaar). Eerst verbranden ze een reuze grote hoop hout om dan nadien naar muziek te luisteren. (en het houdt wel op bij luisteren want echt dansbaar zijn die hindoestanen blijkbaar niet) wij hadden zelf het gevoel dat dansen verboden was :s Gelukkig kwamen ze na een tijdje (rond 23u) los van de drank en kwam de sfeer er dik in! Ze begonnen met verf te gooien en ook wij zagen er kleurrijk uit. Even gaan vragen of we ook kregen en het in-het-gezicht-wrijven kon beginnen!

Maandag: was het ook phagwa en zijn we naar de stad getrokken met diezelfde vuile kleren. 'S avonds dan (voor de 3de maal) een douche genomen en je moest er echt 30 min onderstaan en blijven schrobben om het eraf te krijgen!

Zo, het volgende bericht zal wel helemaal anders zijn want nu begin ik weer vollop aan mijn lessen en wordt het weer tijd om voor de klas te staan. (een heel ander maar zeker niet minder tof avontuur.

SUBH HOLI