Yihooooow, we zijn er!

Goeiemiddag beste bloggertjes !

Eerste bericht uit het zonnige Suriname ! Het heeft even op zich moeten wachten, maar zo is het leesplezier deste meer uitgebreid!
Waar zou ik beginnen? Want die eerste 4 dagen waren echt een overrompeling van informatie, ervaringen, hitte en muggen.

Ik zal dus even een mooi chronologisch overzichtje geven:
De vlucht was vroeg, lang, vermoeiend en spannend. Vroeg omdat we in België al om 3 uur moesten opstaan zodat we zonder problemen op Schiphol konden geraken. (Danku papa!)
Lang omdat 9 uur vliegen echt niet vooruit gaat. Vermoeiend omdat slapen in een vliegtuig echt geen aanrader is en spannend natuurlijk want we waren eindelijk op weg naar ons 3 maand durende avontuur!

Aangekomen in Suriname moesten we eerst langs de douane passeren. Dit ging redelijk vlot, maar ik kon al meteen kennis maken met de Surinaamse humor. Diegene die mijn achternaam kennen in combinatie met het u – o grapje kunnen al raden wat de grap was . Buiten was het meteen… HEET! Een ware sauna waar je in terecht komt en het enige wat je kan zien vanuit de parking van Zanderij zijn palmbomen, Toyota’s en een hele hoop Surinamers die je zonder te vragen komen “helpen” met de bagage.
We werden daar dan opgehaald door Linda (onze contactpersoon uit Suriname) en enkele kennissen van haar. Zo werd de eerste indruk van Suriname al meteen uitgebreid met een ritje op één van de weinige geasvalte weg. Het was meteen verschieten hoeveel houte ‘barakken’ we langs de weg zagen. Ik had eerlijk gezegd de ‘minder mooie en arme’ huisjes in het binnenland verwacht, niet langs een drukke hoofdweg. Maar dat was dus wel het geval.

30 minuten later: we rijden op een aarde weg met eindelijk het plakje ‘Onoribolaan’. WE ZIJN ER!!! We slapen in een huisje op de onderste verdieping. De verdieping boven ons is gereserveerd voor de super lieve huisbazin Mv. Doorenkamp (of te wel Yvone). Het huisje is klein maar zeker goed genoeg. We hebben een gezellige living mét Surinaamse tv. Een keukentje met alle benodigdheden, wc en douche (koud koud koud!) en 3 slaapkamers. Bartel en ik hebben ieder onze eigen kamer en Ilse en Maité slapen samen in een kamer. We hebben ook twee stoere waakhonden: Franky en Herta zijn 2 pupkes van 3 maanden die iedere vlieg met volle overtuiging weg blaffen.
Zo verliep eigenlijk in grote lijnen onze eerste dag. We bezochten nog juist het Chinese supermarktje en onze eerste mail bestond uit opwarmnoedels  (wie zou er nu niet te moe zijn om nog te koken…) Om 9u plaatselijke tijd al in het bedje en klaar voor de tweede dag!

De tweede dag (of moet ik zeggen de eerste nacht) begon al meteen goed. Van muggen had ik nog geen last, maar de warmte! Het is toch serieus wennen om van sneeuw (0°C) over te schakelen naar een hittegolf (30°C). En slapen met de ventilator aan ging ook al niet zo goed (het piept ), dus hield ik het maar bij puffen en zweten. Door het tijdsverschil was ik ’s ochtends ook al om 5u30 wakker.
Onze tweede dag zelf was zeer vermoeiend. We begonnen met een busritje (Wat een belevenis! Voor 1,25 SRD rij je overal naartoe maar moet je wel in een klein schoolachtig busje met 30 man zitten en dan hop hop schudden over de weg) en nadien gingen we alle scholen bezoeken. Yvone stapte alles met ons mee en liet ons kennismaken met ieder interessant plekje uit de buurt.
Ik zit op de Polanenschool. Ik heb die dag enkel nog maar de onderdirecteur en de parking gezien maar alles zag er zeker oké uit. Woensdag (vandaag dus) zou ik dan voor de eerste keer echt kennis maken met de kinderen en de leerkrachten. Meer daarover lees je verder!
We stapten ook naar de universiteit. Hier gaan Bartel en ik samen met Jonathan (een Limburger) lessen geschiedenis volgen. Iedere maandag en woensdag avond moeten wij dus terug op de schoolbanken zitten . Dus terwijl ik dit bericht om mijn blog zet heb ik nog een halfuur voor mijn eerste les begint.
Ooh ja: ze hebben hier nergens voetpaden, dus als voetganger moet je tussen grasperkjes en snel rijdende auto’s lopen!
Het laatste wat we die dag zagen was de mall (of de mol zoals ze het hier uitspreken). Een groot winkelcentrum waar je echt alles vindt (schrijfgerief, papier, gazettenkot, cybercafés en een MCDonnald!). Aangezien het maar 5 minuutjes met de fiets van bij ons is denk ik dat we daar veel gaan zitten ;-).
Eindelijk thuis gekomen kan je de tweede dag eigenlijk kort samenvatten: 5 uur stappen over 10 km met ballerina’s doet echt pijn! Je insmeren moet echt overal (Bartel kreeg een rood borstje en bij mij zijn het vanachter wielrennersbenen). Die muggen steken als zot en ik kreeg er super veel zin in om naar de scholen te gaan en om mijn eerste les te krijgen!

De derde dag, gisteren was ook zeker de moeite waard. Eerst zijn we ons gaan aanmelden bij de vreemdelingendienst en een Surinaamse kaart gaan kopen. Later namen we de bus naar het centrum. (weer die indrukwekkende belevenis) en stapte we bij de eindhalte uit in het centrum. Zoveel auto’s! Dit bij elkaar had ik nog nooit gezien. Waar je kijkt zie je wel een mengelmoes van 100 auto’s, 200 mensen en 300 muggen. (van dat laatste ben ik niet zeker, maar het voelde wel zo ). We stapten dan een lange straat naar de waterkant. De waterkant zelf is wel leuk en rustig. Je kan er langs een “dijk” lopen tussen de eettentjes. Het is wel heel jammer dat het water er zelf niet zo proper uitziet. Je ziet de ene fles naast de andere drijven.
Wel was het eten een echte heerlijke ontdekking! Gebakken banaan met kippensaté, rijst en pindasaus. Lekker, maar veel te veel.
We zagen ook het presidentieel paleis, het onafhankelijkheidsplein en zijn tot aan de uitgaansbuurt gewandeld (waar overdag wel niet zo veel te beleven viel, dat wordt eens een bezoekje waard ’s avonds).
Nadien nog een bezoekje aan de markt (ongeveer te vergelijken met een overdekte zuidmarkt, reuzengroot dus) en dan terug de bus naar huis.

Vandaag bezocht ik dan voor het eerst mijn school en zo meteen ga ik mijn eerste les geschiedenis volgen. Ik zou jullie al alles willen vertellen, maar ik ga er toch een beetje de spanning inhouden… en ik zie ook dat ik al een zeer lang bericht heb geschreven.
Meer informatie over het onderwijs in Suriname volgt dus binnenkort, maar jullie kunnen nu alvast volop genieten van de foto’tjes!

Tot de volgende!